قصه دختر مرتب به کودک شما یاد می دهد نظم داشته باشه و اسباب بازی و وسایل در خانه رها نکنه. یادگیری نظم با قصه دختر مرتب برای کودکان از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. نظم به معنای انجام کارها به‌موقع، طبق برنامه و با ترتیب مشخص است. کودکانی که منظم هستند، در زندگی شخصی و اجتماعی خود موفق‌تر عمل می‌کنند.

اهمیت یادگیری نظم برای کودکان

• یادگیری نظم با قصه دختر مرتب باعث می‌شود که کودکان احساس کنترل بیشتری بر زندگی خود داشته باشند. آنها می‌دانند که چه کاری باید انجام دهند و چه زمانی باید آن را انجام دهند. این امر به آنها احساس آرامش و رضایت می‌دهد.
• نظم به کودکان کمک می‌کند تا از وقت خود به‌طور موثر استفاده کنند. آنها می‌توانند به‌راحتی کارهای خود را اولویت‌بندی کنند و به آنها برسند. این امر باعث می‌شود که آنها وقت بیشتری برای فعالیت‌های مورد علاقه خود داشته باشند.
• نظم به کودکان کمک می‌کند تا از استرس و اضطراب جلوگیری کنند. وقتی کودکان می‌دانند که چه کاری باید انجام دهند و چه زمانی باید آن را انجام دهند، احساس آرامش بیشتری می‌کنند. این امر به آنها کمک می‌کند تا در شرایط دشوار بهتر عمل کنند.

۱. قصه دختر مرتب

روزی روزگاری، دختری به نام «رها» بود که خیلی بی نظم بود. اتاقش همیشه به هم ریخته بود و وسایلش را هر جا که می افتاد، می گذاشت. لباس هایش را روی زمین می انداخت، اسباب بازی هایش را در گوشه و کنار اتاق پخش می کرد و وسایل مدرسه اش را همیشه گم می کرد.

مادر و پدر رها خیلی سعی می کردند که او را نظم بدهند، اما رها گوش نمی داد. او می گفت که نظم و ترتیب چیز مهمی نیست و فقط وقت تلف می کند.

یک روز، رها به مدرسه رفت و معلمش از او خواست که یک نقاشی بکشد. رها خیلی خوشحال شد و شروع به نقاشی کردن کرد. او خیلی خوب نقاشی می کرد و نقاشی اش خیلی زیبا بود.

وقتی رها نقاشی اش را تمام کرد، معلمش آن را نگاه کرد و گفت: «رها، نقاشی ات خیلی زیباست، اما یک مشکل دارد.»

رها گفت: «چه مشکلی؟»

معلمش گفت: «نقاشی ات خیلی شلوغ است. اگر وسایلش را کمی نظم می دادی، نقاشی ات خیلی بهتر می شد.»

رها از حرف معلمش ناراحت شد و گفت: «من که نظم دوست ندارم.»

معلمش گفت: «نظم یک چیز مهم است. نظم به ما کمک می کند که کارها را بهتر انجام دهیم و از وقتمان بهتر استفاده کنیم.»

رها فکر کرد که حرف معلمش درست است. او تصمیم گرفت که از آن روز به بعد، نظم را رعایت کند.

وقتی رها به خانه برگشت، اتاقش را مرتب کرد. او لباس هایش را روی چوب لباسی گذاشت، اسباب بازی هایش را در سبد اسباب بازی گذاشت و وسایل مدرسه اش را در کیفش گذاشت.

مادر و پدر رها خیلی خوشحال شدند. آنها به رها گفتند: «آفرین، رها. ما خیلی خوشحالیم که بالاخره تصمیم گرفتی نظم را رعایت کنی.»

منبع : قصه دختر مرتب ✔️۶ داستان کودکانه در مورد بی نظمی

آموزش مهارتهای ارتباطی به نوجوانان یک مهارت اساسی است که در تمام جنبه های زندگی، از روابط شخصی گرفته تا موفقیت شغلی، نقش مهمی ایفا می کند. نوجوانان در حال گذار از کودکی به بزرگسالی هستند و در این دوران، نیاز به یادگیری مهارتهای ارتباطی موثر برای برقراری ارتباط موثر با دیگران، از جمله والدین، معلمان، دوستان و همسالان دارند.

اهمیت آموزش مهارتهای ارتباطی به نوجوانان

آموزش مهارتهای ارتباطی به نوجوانان مزایای متعددی دارد، از جمله:

• افزایش اعتماد به نفس: نوجوانانی که مهارتهای ارتباطی موثری دارند، احساس اعتماد به نفس بیشتری می کنند و راحت تر می توانند خود را بیان کنند.
• بهبود روابط: نوجوانانی که می توانند به طور موثر ارتباط برقرار کنند، روابط سالم تری با دیگران، از جمله والدین، معلمان، دوستان و همسالان، خواهند داشت.
• پیشرفت تحصیلی: نوجوانانی که مهارتهای ارتباطی موثری دارند، در مدرسه عملکرد بهتری خواهند داشت و احتمال موفقیت تحصیلی بیشتری خواهند داشت.
• پیشگیری از مشکلات رفتاری: نوجوانانی که مهارتهای ارتباطی موثری دارند، کمتر دچار مشکلات رفتاری، از جمله خشونت، پرخاشگری و اعتیاد، می شوند.

آموزش مهارت های ارتباطی به نوجوانان یک سرمایه گذاری ارزشمند است. این می تواند به آنها کمک کند تا در زندگی فردی و حرفه ای خود موفق شوند.

مشاوران متخصص ما به نوجوان شما کمک می کنند تا تمام مهارت های لازم را یاد گرفته و آینده درخشانی برای خود بسازند. برای صحبت با مشاوران برتر کودک و نوجوان می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

مهارت ارتباط موثر در نوجوانان

آموزش مهارتهای ارتباطی به نوجوانان وجود دارد که برای نوجوانان مهم است. برخی از مهارتهای ارتباطی مهم برای نوجوانان عبارتند از:

• گوش دادن فعال: گوش دادن فعال به معنای توجه کامل به صحبت های طرف مقابل و درک منظور او است. نوجوانان باید یاد بگیرند که به صحبت های دیگران با دقت گوش دهند، بدون اینکه حواسشان پرت شود یا نظرات خود را پیش از پایان صحبت طرف مقابل بیان کنند.
• ابراز احساسات به طور موثر: نوجوانان باید بتوانند احساسات خود را به طور موثر بیان کنند، هم مثبت و هم منفی.
• حل اختلافات به طور مسالمت آمیز: نوجوانان باید بتوانند اختلافات خود را با دیگران به طور مسالمت آمیز حل کنند.
• توضیح واضح و روشن: نوجوانان باید یاد بگیرند که منظور خود را به طور واضح و روشن بیان کنند. آنها باید از کلمات و جملات ساده و قابل فهم استفاده کنند و از توضیحات اضافی و پیچیده خودداری کنند.
• تفکر انتقادی: نوجوانان باید بتوانند به طور انتقادی فکر کنند و اطلاعات را ارزیابی کنند.
• بازخورد دادن: نوجوانان باید یاد بگیرند که بازخورد سازنده ای به دیگران ارائه دهند. بازخورد سازنده به معنای بیان نظرات خود به طور صادقانه و صریح، اما بدون توهین یا انتقاد است.
• مهارتهای سخنرانی: نوجوانان باید بتوانند به طور موثر در جمع صحبت کنند.

آموزش مهارتهای ارتباطی به نوجوانان

روشهای مختلفی برای آموزش مهارتهای ارتباطی به نوجوانان وجود دارد. برخی از این روشها عبارتند از:

• آموزش مستقیم: در این روش، به نوجوانان مهارتهای ارتباطی خاصی آموزش داده می شود، از جمله نحوه گوش دادن فعال، ابراز احساسات به طور موثر و حل اختلافات به طور مسالمت آمیز.
• بازیهای نقش آفرینی: بازیهای نقش آفرینی می توانند به نوجوانان کمک کنند تا مهارتهای ارتباطی خود را در موقعیتهای واقعی تمرین کنند.
• بازخورد دادن: بازخورد دادن به نوجوانان در مورد عملکرد آنها در برقراری ارتباط می تواند به آنها کمک کند تا مهارتهای خود را بهبود بخشند.

منبع : آموزش مهارتهای ارتباطی به نوجوانان

بازی درمانی برای کودکان بیش فعال روشی بسیار موثر است. اختلال بیش فعالی با نقص توجه (ADHD) یک اختلال رشدی عصبی است که با علائمی مانند بیش فعالی، نقص توجه و تکانشگری مشخص می شود. این اختلال می تواند بر عملکرد تحصیلی، اجتماعی و عاطفی کودکان تأثیر منفی بگذارد.

بازی درمانی یک روش روان درمانی است که از بازی برای کمک به کودکان در حل مشکلات و چالش های خود استفاده می کند. بازی درمانی برای کودکان بیش فعال می تواند یک روش موثر برای بهبود علائم و افزایش کیفیت زندگی آنها باشد.

مزایای بازی درمانی برای کودکان بیش فعال

بازی درمانی مزایای متعددی برای کودکان بیش فعال دارد، از جمله:

• کمک به کودکان در کنترل رفتارهای بیش فعالانه و تکانشی
• بهبود مهارت های توجه و تمرکز
• افزایش مهارت های اجتماعی و تعامل با دیگران
• کاهش اضطراب و افسردگی

کودکان بیش فعال اغلب مشکل در توسعه مهارت های خودتنظیمی دارند. آنها ممکن است مشکل در کنترل رفتار خود داشته باشند یا به راحتی تحریک شوند. درمانگران مرکز ستاره ایرانیان به فرزند شما کمک می کند تا مهارت های گفته شده را به صورت تضمینیبهبود دهد. برای صحبت با مشاوران برتر کودک می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

علت بیش فعالی در کودکان

بیش­ فعالی در بیشتر موارد علت واضحی ندارد اما نکته مهم در این میان، ژنتیک و عوامل بیولوژیک است که نقش مهمی در بروز این اختلالات در کودک دارد.

نقش تغذیه در بروز بیش­ فعالی و یا بهبود آن مسئله­ ای است که هنوز ثابت نشده است و در برخی مطالعات گفته شده مصرف اسیدهای چرب و برخی ویتامین­ها موجب بهبود بیش فعالی می­شود. اما مطالعات فعلی هنوز آن را اثبات نکرده است. برخی تحقیقات نیز به توانایی­های شناختی اشاره می­کنند و معتقدند که هوش و توانایی­های شناختی می­تواند موجب بروز بیش ­فعالی شود. در این میان، برخی روش­ها می­توانند بر بیش­ فعالی کودکان مؤثر واقع شوند.

بدین ترتیب که کودک دچار بیش ­فعالی است یا کودک دارای انرژی فراوان بوده و نیاز به تحرک بالایی دارد و یا دارای هوشبهر بالا بوده و کارهای کلیشه­ای را دوست ندارد. بنابراین، نمی­تواند در یکجا بند شود. به بیانی دیگر، «انسان در تمام مراحل زندگی خود دارای نیازهائی است که بایستی حداقل به طور نسبی برآورده شوند، زیرا که ارضا نیازها باعث می گردد انسان روند تکاملی خود را به گونه طبیعی تر سپری کند. 

کلاسهای مناسب کودکان بیش فعال

بازی درمانی برای کودکان بیش فعال معمولاً در قالب جلسات فردی با یک درمانگر آموزش دیده انجام می شود. در طول جلسات، درمانگر از انواع مختلف بازی ها و فعالیت ها برای کمک به کودک در بیان احساسات، حل مشکلات و توسعه مهارت های جدید استفاده می کند. کلاس های مناسب کودکان بیش فعال کلاس هایی هستند که به نیازهای خاص این کودکان توجه دارند. این کلاس ها باید دارای ویژگی های زیر باشند:

• فعال و محرک: کودکان بیش فعال انرژی زیادی دارند و نیاز به فعالیت دارند. کلاس های مناسب برای این کودکان باید فعالیت های متنوع و جذابی را ارائه دهند تا بتوانند انرژی خود را تخلیه کنند.
• منظم و ساختارمند: کودکان بیش فعال به ساختار و نظم نیاز دارند. کلاس های مناسب برای این کودکان باید قوانین و انتظارات واضحی داشته باشند تا کودکان بدانند چه انتظاری از آنها می رود.
• تمرکز بر مهارت های اجتماعی: کودکان بیش فعال ممکن است در مهارت های اجتماعی خود مشکل داشته باشند. کلاس های مناسب برای این کودکان باید بر آموزش مهارت های اجتماعی مانند گوش دادن فعال، مدیریت خشم و حل مسئله تمرکز داشته باشند.

منبع : بازی درمانی برای کودکان بیش فعال ✔️ نقاشی، بازی و کاردرمانی

پرورش کودک خلاق یکی از مهم‌ترین مهارت‌های زندگی است که در تمام زمینه‌های زندگی از جمله تحصیل، کار، روابط اجتماعی و حتی سلامت روان نقش مهمی ایفا می‌کند. پرورش خلاقیت در کودکان از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است، زیرا در این دوران ذهن کودکان باز و آماده پذیرش ایده‌های جدید است. در این مقاله، ۱۰ راهکار طلایی برای پرورش خلاقیت کودکان ارائه شده است.

پرورش کودک خلاق را می‌توان توانایی تولید ایده‌های جدید و نوآورانه تعریف کرد. خلاقیت یک مهارت است که می‌توان آن را با تمرین و تلاش پرورش داد. کودکان به طور طبیعی خلاق هستند، اما با رشد و بزرگتر شدن، ممکن است خلاقیت آنها تحت تأثیر عوامل مختلف مانند محیط، آموزش و پرورش و حتی والدین قرار گیرد.

کلاسهای پرورش خلاقیت برای کودکان

کلاسهای پرورش کودک خلاق فرصتی برای کودکان فراهم می کند تا مهارت های خود را در زمینه های مختلف خلاقیت، مانند هنر، موسیقی، نویسندگی، رقص و نمایش، توسعه دهند. این کلاس ها به کودکان کمک می کنند تا خلاقیت خود را کشف کنند، مهارت های حل مسئله خود را بهبود بخشند و اعتماد به نفس خود را افزایش دهند.

• کلاس های نمایش: این کلاس ها کودکان را در زمینه های مختلف نمایش مانند بازیگری، کارگردانی، نویسندگی نمایشنامه و طراحی صحنه و لباس تشویق می کنند.
• کلاس های رقص: این کلاس ها کودکان را در زمینه های مختلف رقص مانند رقص کلاسیک، رقص مدرن، رقص باله و رقص هیپ هاپ تشویق می کنند.
• کلاس های نویسندگی: این کلاس ها کودکان را در زمینه های مختلف نویسندگی مانند داستان نویسی، شعر، نمایشنامه نویسی و روزنامه نگاری تشویق می کنند.
• کلاس های موسیقی: این کلاس ها کودکان را در زمینه های مختلف موسیقی مانند آواز، ساز، تئاتر موزیکال و ترکیب موسیقی تشویق می کنند.
• کلاس های هنری: این کلاس ها کودکان را در زمینه های مختلف هنری مانند نقاشی، نقاشی، مجسمه سازی، سفالگری و طراحی تشویق می کنند.

پرورش کودک خلاق

آیا علاقه مند هستید که پرورش کودک خلاق را افزایش دهید؟ مسیر رسیدن به تفکرخلاق سر راست نیست؛ اما، راهنماهایی وجود دارد که به ما در پیداکردن روشهای ایجاد آن کمک می کند.

۱. فراهم ساختن بستر خطاها برای کودکانتان

پژوهشگر استنفورد و نویسندۀ روانشناسی جدید موفقیت؛ کارول دوک، فرض می کند کودکانی که از شکست می ترسند احتمال کمتری در خلاق بودن تفکرشان وجود دارد. اگر کودکتان با یک اشتباه ناامید می شود سعی کنید به او چیزهایی مانند “چکار کنیم تا بتوانیم این نتیجه را تغییر دهیم؟” یا “چطور این را دوباره از اول انجام می دهی؟”بگویید. من روشی که در آن دوستم و همکارش بن گروسمن ـ کان مخترع آزمایشگاه نوردستورم این (اشتباه) را شکست پیشبردی یا دیدن اشتباهات به عنوان فرصت هایی برای ترقی نه شکست ها نامیده را تحسین می کنم.

۲. بگذارید کودکانتان کثیف کاری کنند.

اکثر ما جای تمیز را دوست داریم و شلوغ کاری ها بی نهایت باعث آشفتگی مان می شود. اما، زمانی که کودکان عنصر این خلاقیت هستند، شلوغ کاری ها نیز به سرعت گسترش می یابند. بعداً کودکتان از شما درخواست می کند تا نقاشی بکشد یا یک کیسه پر از گلوله های کتانی را در همه جای کف اتاق پخش کندکه در این صورت، اتاق را برایش آماده کنید. شما ممکن است با شلوغ کاری ها مخالفت کنید اما، مزایای خلاقیت بر این دردسر موقتی می چربد.

۳.کودکتان را به خاطر تلاشش تشویق کنید.

اکثر مابارها شنیده ایم که تشویق می تواند مانعی برای تفکر مستقل کودک باشد. در کتاب کان تنبیه به وسیله پاداش ها، وی در مورد اینکه چگونه جایزه موجب برانگیختن افراد برای به دست آوردن جایزه های بیشتر می شود، صحبت می کند. مشکل تشویق و جایزه دادن آن است که ممکن است کودک را از جستجوی انگیزه های درونی اش بازدارد؛ نمی گویم تشویق بد است بلکه، دفعه بعد که قصد تشویق کردن دارید . سعی کنید چیزهایی عینی بگویید مانند: “من دیدم که خودت کفش هایت را پوشیدی” یا “تو واقعاً برای حل مسئله ریاضی سخت کار می کنی”.

۴. روشنفکر باشید.

به کودکتان حق انتخاب از بین روشهای موجود برای ترغیب تفکر مستقل را بدهید. شما ممکن است به خوردن شام به جای صبحانه عادت نداشته باشید؛ اما، اگر کودکتان خواست از قبل از روانه شدن به مدرسه پاستا بخورد؛ فرصت را برایش فراهم کنید. اگر خواست در آشپزخانه به شما کمک کند سعی کنید محیط آشپزخانه را تبدیل به آزمایشگاه علمی کنید و اجازه دست زدن به مواد و ابزارهای آشپزی را به او بدهید.

۵. خلاقیت را برایش الگو قرار دهید.

خروجی خلاقیت تان چیست؟دوست دارید کجا و در چه کاری انرژی تان را صرف کنید؟ آشپزی، آوازخوانی، باغبانی، طراحی یا رقصیدن؟ کودکانی که والدینشان را می بینند که درگیر فعالیت های خلاق هستند به احتمال بیشتری این فعالیت ها را برای خودشان نیز می پذیرند. اگر کودک هنگام انجام کار خلاق در کنار شما بود فکر کنید به کارهایی که موجب شادی شما در کودکی تان بوده است و نیم ساعتی را با کودکتان برای انجام آن کار یا فعالیت صرف کنید. چه حسی داشتید؟ آیا آن را دوباره فردا یا روزی دیگر انجام خواهید داد؟

۶. به عقب برگردید (تجسم عینی)

این مرحله ممکن است با مورد شماره ۵ تناقض داشته باشد، اما مهم است به یاد داشته باشیم که این فقط برای برجسته کردن و نشان دادن اثر تعادل و توازن است. اگر کودک دوست دارد که دائماً تحت کنترل باشد، ممکن است نشان دهندۀ ریسک پذیری کمتر باشد که این خود از میزان خلاقیت می کاهد. اگر شما خودمختاری را تشویق کنید، نظاره گر رشد تخیل در کودکتان خواهید بود. دفعه بعد که کودکتان مشغول یک فعالیت ارام مثل نقاشی کردن یا نوشتن است از پریدن وسط فعالیتش خودداری کنید، زیرا این مسئله منجر به پرت شدن حواس وی می شود، در عوض، برای خودتان یک فنجان قهوه بریزید و از خلوت با خودتان لذت ببرید!

۷. زمانی را برای خلاقیت به کودکتان اختصاص دهید.

این کار ممکن است به ویژه برای والدین شاغل سخت باشد، اما کودکان نیاز به زمانبدون ساختار برای تجسم، ساختن، آزمون و اکتشاف دارند. حتی این وقت می تواند نیم ساعت بعد از شام، نقاشی کردن قبل از خواب و خواندن کتاب برای او یا اختصاص یک ساعت بازی تخیلی در روزهای تعطیل باشد. برنامه تان را بررسی کنید و از تخصیص یافتن وقت به کودکتان اطمینان حاصل کنید.

۸. رجوع به اسباب بازی های اولیه

اسباب بازی های صدادار با چراغ سرگرمی خوبی هستند و مطمئنا جایگاه خود را دارند ، اما آنها به اندازه وسایلی  مانند برچسب ها، تیوب ها، خانه سازی، عروسک ها، ابزار، ماسه و آب متفکر خلاق بار نمی آورند. زمانی را برای نگاه کردن به بازی کودکتان اختصاص دهید و لیستی فوری از اسباب بازی ها تهیه کنید. با کدام اسباب بازی بیشتر بازی می کنند؟

کدام یک از اسباب بازی ها موجب تخیل شده و او را به سمت تجسم سازی پیش می برد؟ آیا برایتان امکان دارد اسباب بازی های محدود (مثلاً اسباب بازی دارای دکمه های یک یا دو کاره) را با اسباب بازی های خلاق و آزاد (مانند خانه سازی ها که محرک بازی خلاق هستند) کنید؟

منبع : پرورش کودک خلاق ✔️ ۱۰ روش قطعی روانشناسی

اختلال بی اعتنایی و نافرمانی در کودکان و نوجوانان (ODD) نوعی اختلال رفتاری است که در آن کودکان و نوجوانان الگوهای رفتاری مکرر و مداوم از نافرمانی، بی‌توجهی و خصومت را نسبت به مراجع قدرت نشان می‌دهند. این رفتارها می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• بحث و گفتگو با بزرگسالان
• امتناع از پیروی از دستورالعمل‌ها
• عمداً انجام کارهایی که باعث آزار دیگران می‌شود
• خشمگین یا کینه توز بودن
• لجبازی

اختلال بی اعتنایی و نافرمانی

اختلال بی اعتنایی و نافرمانی[۱] (ODD) یک اختلالی می باشد که بیشتر در کودکان و نوجوانان مشاهده می شود.

ویژگی های این اختلال عبارت از رفتار منفی، نافرمانی یا بی اعتنایی می باشد که نسبت به رفتار آزمایشی نرمال مشاهده شده در اکثر کودکان و در زمان های مختلف، بدتر می باشد. اکثر کودکان در دوره های مختلفی با مشکلاتی مواجه می شوند، به خصوص در طول دوره ۱۸ ماه تا سه سال و بعدا در طول دوره نوجوانی.

این دوره های سخت بخشی از فرآیند رشد نرمال مربوط به بدست آوردن احساس قوی تری نسبت به فردیت و جدا شدن از والدین می باشد.

با این وجود، اختلال بی اعتنایی و نافرمانی یک نوع رفتار بی اعتنایی می باشد که نسبت به رفتارهای فردی نرمال طولانی تر و شدیدتر می باشد، ولی آنقدر افراطی نمی باشد که شامل تخلف از قواعد اجتماعی یا حقوق دیگران باشد. راهنمای متخصصان سلامت روانی، راهنمای آماری و تشخیص اختلالات آماری، چهارمین چاپ، تجدید چاپ متنی[۲] (DSM – IV – TR)، ODD را به عنوان یکی از اختلالات رفتار مختل کننده دسته بندی کرده است.

[۱] Oppositional defiant disorder

[۲] Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders , fourth edition, text revision

عوامل و علائم

علائم اختلال اختلال بی اعتنایی و نافرمانی معمولاً در سنین ۶ تا ۸ سالگی شروع می شوند و در سنین نوجوانی به اوج خود می رسند. این اختلال در پسران شایع تر از دختران است.

عوامل

اختلال بی اعتنایی و نافرمانی به عنوان یک مشکل برای خانواده ها و نه برای افراد، نامگذاری شده است. این مشکل در خانواده هایی صورت می گیرد که برخی از فاکتورهای زیر یا تمامی آنها در آن خانواده وجود داشته باشند:

• محدودیت های اعمال شده از طریق والدین بیش از حد سخت گیرانه یا سهل انگار می باشند، یا با یک ترکیب ناسازگارانه از هر دو این موارد می باشند.
• زندگی خانواده بدون ساختار مشخص می باشد؛ قواعد، محدودیت ها و نظم ها نامعین می باشند یا به صورت ناسازگارانه ای اعمال می شوند.
• حداقل یکی از والدین، رفتار متضادی در تعاملات خودش با سایر افراد دارد.
• برای مثال، ممکن است که پدر یا مادر در مقابل کودک خودشان، جر و بحث های زیادی با همسایه ها، کارمندان مغازه، سایر اعضای خانواده و غیره داشته باشد.
• حداقل یکی از والدین به دلیل مشکلات عاطفی والدین (همانند افسردگی)، جدایی یا طلاق و یا ساعات کاری، به صورت فیزیکی یا عاطفی در دسترس کودک نمی باشند.

رفتار بی اعتنایی صورت گرفته از طرف کودک، می تواند یک رفتاری برای احساس ایمنی یا به دست آوردن کنترل باشد. همچنین این رفتار می تواند نشان دهنده تلاش برای جلب توجه یک سرپرست بی مسولیت و بی علاقه باشد.

همچنین ممکن است که فاکتورهای ژنتیکی در ODD وجود داشته باشند؛ به نظر می رسد که این اختلال در اغلب مواقع در خانواده ها صورت می گیرند. با این وجود، این الگو می تواند نشان دهنده رفتار انعکاسی باشد که از نسل های قبلی یاد گرفته شده است و منعکس کننده تاثیرات ژن یا ژن های اختلالی نباشد.

علائم

اختلال بی اعتنایی و نافرمانی (ODD) یک اختلال رفتاری است که در آن کودکان و نوجوانان به طور مداوم و مکرر رفتارهای مقابله جویانه، چالش برانگیز و نافرمانی از بزرگسالان، به ویژه والدین و معلمان خود، نشان می دهند. این رفتارها می تواند شامل موارد زیر باشد: این رفتارها در مقایسه با حالت معمولی این رفتارها در کودکان دارای سن و سطح رشد مناسب، به میزان بیشتری در افراد ODD مشاهده شود.

یک الگوی رفتار منفی، خسمانه و بی اعتنایی که حداقل به مدت شش ماه به طول می کشد، و شامل چهار (یا بیشتر از چهار) مورد از موارد پایینی در کودک وجود دارد. کودک:

• کنترل وضعیت خودش را از دست می دهد
• بیش از حد به افراد بزرگسال اصرار می کند
• در اغلب مواقع نسبت به قواعد یا درخواست های افراد بزرگسال بی توجهی می کند
• به صورت تعمدی تلاش می کند تا افراد را تحریک کند
• به خاطر اشتباهات یا بدرفتاری های خودش، سایر افراد را سرزنش می کند
• در اغلب مواقع، به صورت سریع از طریق سایر افراد تحریک می شود
• در اغلب مواقع خشمگین و بی میل است
• در اغلب مواقع کینه توز است

به منظور تشخیص دادن اختلال بی اعتنایی و نافرمانی در کودک، باید اختلالات رفتاری منجر ایجاد اختلال قابل توجهی در عملکرد اجتماعی، آکادمیکی یا شغلی شود و این رفتار نباید صرفا در طول دوره های روان پریشی یا اختلال روانی صورت بگیرد.

در صورتی که فرد جوان ۱۸ ساله یا بزرگتر باشد، نباید معیارهای اختلال شخصیتی ضداجتماعی را داشته باشد

آمارها

فرض بر این است که اختلال بی اعتنایی و نافرمانی، تقریبا  در ۶% از کودکان ایالات متحده صورت می گیرد. این اختلال در بین افراد دارای وضعیت اقتصادی – اجتماعی پایین تر، در سطح گسترده تری رواج دارد.

در یکی از مطالعات صورت گرفته، در ۸% از کودکان مربوط به خانواده های کم درآمد، ODD تشخیص داده شده بود. این اختلال معمولا در سن شش سالگی کودک مشخص می شود.

قبل از سن نوجوانی (در ۹ تا ۱۲ سالگی) میزان تشخیص این اختلال در پسران بیشتر از دختران می باشد، ولی میزان این تشخیص در دوره نوجوانی، ما بین دختران و پسران یکسان می باشد.

تخمین زده شده است که در حدود یک سوم از کودکانی که دارای اختلال کمبود توجه / بیش فعالی (ADHD) هستند، همچنین دارای ODD هم می باشند. کودکانی که ODD دارند، در اغلب موارد به عنوان افراد مضطرب یا افسرده هم شناخته می شوند.

منبع : اختلال بی اعتنایی و نافرمانی در کودکان و نوجوانان✔️ نافرمانی مقابله ای

قهر، یکی از رفتارهای رایج در روابط بین فردی است. این رفتار می‌تواند به عنوان یک سلاح دفاعی برای بیان نارضایتی یا عصبانیت استفاده شود. با این حال، قهر می‌تواند عواقب منفی زیادی برای رابطه داشته باشد.

در این مقاله، به بررسی قهر به عنوان یک سلاح دفاعی خطرناک در رابطه می‌پردازیم. ابتدا، ماهیت قهر را بررسی می‌کنیم. سپس، عواقب منفی دلخوری برای رابطه را بیان می‌کنیم. در نهایت، راهکارهایی برای کاهش استفاده از دلخوری در رابطه ارائه می‌دهیم.

قهر چیست

قهر، یک واکنش عاطفی است که با احساسات منفی مانند عصبانیت، ناامیدی، یا نارضایتی همراه است. این احساسات می‌توانند ناشی از عوامل مختلفی مانند مشکلات ارتباطی، اختلاف نظر، یا خیانت باشند.

هنگامی که فرد احساسات منفی می‌کند، ممکن است از درگیری به عنوان یک روش برای بیان این احساسات استفاده کند. دلخوری می‌تواند به صورت قطع ارتباط با فرد مقابل، عدم پاسخگویی به پیام‌ها یا تماس‌های تلفنی، یا انجام کارهایی که باعث آزار فرد مقابل می‌شود، بروز کند.

روانشناسی قهر زن و مرد

درگیری و خودداری از بیان احساسات یک واکنش طبیعی انسانی است که در هر رابطه‌ای، از جمله روابط زناشویی، ممکن است رخ دهد. با این حال، دلخوری می‌تواند تأثیرات منفی بر رابطه داشته باشد، به خصوص اگر به طور مکرر یا طولانی مدت انجام شود.

روانشناسی قهر زن

زنان به دلایل مختلفی ممکن است قهر کنند. برخی از دلایل رایج عبارتند از:

• احساس ناامیدی یا عصبانیت: زنان بیشتر از مردان به روابط عاطفی اهمیت می‌دهند و احساسات خود را به طور عمیق‌تری تجربه می‌کنند. بنابراین، اگر زن احساس ناامیدی یا عصبانیت کند، ممکن است به درگیری متوسل شود.
• احساس آسیب دیدگی یا طرد شدن: زنان بیشتر از مردان از طریق احساسات خود با دیگران ارتباط برقرار می‌کنند. بنابراین، اگر زن احساس آسیب دیدگی یا طرد شدن کند، ممکن است به قهر کردن متوسل شود.
• احساس کنترل یا قدرت: زنان گاهی از دلخوری به عنوان ابزاری برای کنترل رابطه استفاده می‌کنند. آنها ممکن است فکر کنند که اگر قهر کنند، همسرشان تسلیم خواسته‌های آنها خواهد شد.

روانشناسی قهر مردان

برخی از دلایل قهر مردان عبارتند از:

• خشم: خشم یک احساس طبیعی است که می‌تواند ناشی از عوامل مختلفی مانند احساس نارضایتی، تهدید یا آسیب باشد. مردان اغلب خشم خود را به روش‌های نامناسبی ابراز می‌کنند.
• ناراحتی: ناراحتی نیز می‌تواند یکی از دلایل دلخوری مردان باشد. مردان ممکن است در شرایطی مانند خیانت، طرد شدن یا ناامیدی
• احساس ناراحتی کنند و به دلخوری روی بیاورند.
• ناامیدی: ناامیدی نیز می‌تواند باعث دلخوری مردان شود. مردان ممکن است در شرایطی مانند شکست، ناکام شدن یا عدم تحقق خواسته‌هایشان احساس ناامیدی کنند.
• احساس گناه: احساس گناه نیز می‌تواند باعث قهر مردان شود. مردان ممکن است در شرایطی مانند انجام کاری اشتباه یا آسیب رساندن به کسی احساس گناه کنند و به قهر کردن روی بیاورند.
• احساس درماندگی: احساس درماندگی نیز می‌تواند باعث قهر مردان شود. مردان ممکن است در شرایطی مانند مواجهه با یک چالش دشوار یا عدم توانایی کنترل یک وضعیت احساس درماندگی کنند و به دلخوری روی بیاورند.

عواقب منفی قهر برای رابطه

قهر می‌تواند عواقب منفی زیادی برای رابطه داشته باشد. این عواقب عبارتند از:

• کاهش اعتماد: قهر می‌تواند باعث شود که فرد مقابل احساس کند که مورد اعتماد نیست. این امر می‌تواند منجر به کاهش اعتماد و آسیب به رابطه شود.
• افزایش خشونت: قهر می‌تواند زمینه را برای بروز خشونت فیزیکی یا کلامی فراهم کند.
• تضعیف ارتباط: قهر می‌تواند باعث قطع ارتباط بین زوجین شود. این امر می‌تواند منجر به کاهش صمیمیت و سردی در رابطه شود.
• افزایش استرس: قهر می‌تواند باعث افزایش استرس و اضطراب در زوجین شود. این امر می‌تواند بر سلامت جسمی و روانی آنها تأثیر منفی بگذارد.

چگونه قهر را تمام کنیم

برای تمام کردن این مسئله، ابتدا باید علت دلخوری را شناسایی کنید. اگر علت دلخوری را نمی‌دانید، نمی‌توانید آن را حل کنید. پس از شناسایی علت قهر، می‌توانید برای حل آن اقدام کنید. در اینجا چند راهکار برای حل قهر آورده شده است:

• با طرف مقابل خود صحبت کنید. زمانی را برای صحبت با طرف مقابل خود انتخاب کنید که هر دوی شما آرام هستید و می‌توانید به یکدیگر توجه کنید. در مورد احساسات خود صحبت کنید و سعی کنید به نظرات طرف مقابل خود نیز گوش دهید.
• از جملات “من” استفاده کنید. به جای اینکه بگویید “تو همیشه دیر می‌رسی”، بگویید “من وقتی دیر می‌رسی، احساس ناامیدی می‌کنم.”
• به حرف‌های طرف مقابل خود گوش دهید. سعی کنید به حرف‌های طرف مقابل خود گوش دهید و نظرات او را درک کنید.
  به دنبال راه‌حل باشید. سعی کنید با طرف مقابل خود به یک راه‌حل برای مشکلی که باعث قهر شده است، برسید.
• اگر با صحبت کردن با طرف مقابل خود نتوانستید دلخوری را حل کنید، می‌توانید از یک متخصص کمک بگیرید. یک مشاور یا روانشناس می‌تواند به شما کمک کند تا مهارت‌های ارتباطی خود را بهبود ببخشید و از قهر در رابطه خود جلوگیری کنید. به این منظور می توانید با شماره های۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.
• صبر داشته باشید. حل دلخوری ممکن است زمان ببرد.
• از خودتان انتظار زیادی نداشته باشید. همه اشتباه می‌کنند. اگر قهر کردید، به خودتان سخت نگیرید.
• به رابطه خود اهمیت دهید. اگر رابطه شما برای شما مهم است، برای حل قهر تلاش کنید.
• با یادگیری مهارت‌های ارتباطی و حل مسئله، می‌توانید یاد بگیرید که چگونه احساسات خود را به طور سالم بیان کنید و از قهر در رابطه خود جلوگیری کنید.

راهکار

مشاور در جلسات مشاوره برای کاهش دلخوری در رابطه، از راهکارهای زیر استفاده می کند:

• یادگیری مهارت‌های ارتباطی: یکی از بهترین راهکارها برای کاهش استفاده از قهر، یادگیری مهارت‌های ارتباطی است. این مهارت‌ها به افراد کمک می‌کند تا احساسات خود را به طور سالم بیان کنند.
• حل مسئله: هنگامی که با مشکلی در رابطه مواجه می‌شوید، به جای قهر، سعی کنید آن را به صورت مسالمت‌آمیز حل کنید. برای این کار، می‌توانید از تکنیک‌های حل مسئله مانند گوش دادن فعال، ارائه راهکار، و توافق استفاده کنید.
• احترام به یکدیگر: احترام به یکدیگر یکی از پایه‌های مهم هر رابطه است. هنگامی که به یکدیگر احترام می‌گذارید، کمتر احتمال دارد که از دلخوری به عنوان یک روش برای بیان نارضایتی خود استفاده کنید.
• افزایش اعتماد: اعتماد یکی از عوامل مهم در حفظ رابطه است. هنگامی که به یکدیگر اعتماد دارید، کمتر احتمال دارد که از دعوا به عنوان یک روش برای کنترل یکدیگر استفاده کنید.
• افزایش عشق: عشق یکی از مهم‌ترین عوامل در حفظ رابطه است. هنگامی که عاشق یکدیگر هستید، کمتر احتمال دارد که از دعوا به عنوان یک روش برای آسیب رساندن به یکدیگر استفاده کنید.

عواقب قهر با شوهر

قهر با شوهر می‌تواند عواقب منفی زیادی برای رابطه داشته باشد. این عواقب عبارتند از:

• کاهش اعتماد: درگیری و ناتوانی در بیان احساس می‌تواند باعث شود که شوهر احساس کند که مورد اعتماد نیست. این امر می‌تواند منجر به کاهش اعتماد و آسیب به رابطه شود.
• افزایش خشونت: دیگری می‌تواند زمینه را برای بروز خشونت فیزیکی یا کلامی فراهم کند.
• تضعیف ارتباط: قهر می‌تواند باعث قطع ارتباط بین زوجین شود. این امر می‌تواند منجر به کاهش صمیمیت و سردی در رابطه شود.
• افزایش استرس: قهر می‌تواند باعث افزایش استرس و اضطراب در زوجین شود. این امر می‌تواند بر سلامت جسمی و روانی آنها تأثیر منفی بگذارد.
• تأثیر منفی بر فرزندان: قهر می‌تواند تأثیر منفی بر فرزندان بگذارد. فرزندان ممکن است احساس کنند که در خانه ناامن هستند یا مورد حمایت قرار نمی‌گیرند.
• تغییر در روابط جنسی: قهر می‌تواند منجر به تغییر در روابط جنسی زوجین شود. زوجین ممکن است کمتر میل به برقراری رابطه جنسی داشته باشند یا از رابطه جنسی لذت نبرند.
• افزایش احتمال خیانت: قهر می‌تواند منجر به افزایش احتمال خیانت شود. زوجین ممکن است احساس کنند که از رابطه خود ناراضی هستند و به دنبال راه دیگری برای ارضای نیازهای خود باشند.

منبع : قهر ✔️ سلاح دفاعی خطرناک در رابطه

کودک لجباز، لجبازی یکی از رفتارهای شایع در کودکان است که اغلب والدین را به چالش می‌کشد. کودکان لجباز اغلب با خواسته‌های والدین مخالفت می‌کنند و به حرف آنها گوش نمی‌دهند. این رفتار می‌تواند در موقعیت‌های مختلف مانند غذا خوردن، لباس پوشیدن، خوابیدن، انجام تکالیف مدرسه و… مشاهده شود.

آن ها ممکن است بر سر غذا خوردن، خوابیدن، بازی کردن و هر چیز ریز و درشتی لجباز شوند و شما را به ستوه آورند.

سوال اصلی آن است که چگونه می توان لجبازی کودکان را کاهش داد؟ آیا لجبازی ویژگی همه ی کودکان در این دوره ی سنی است و یا عده ای از آن ها؟ چرا برخی ازکودکان لجبازند و برخی نیستند؟

روانشناس کودک لجباز

لجبازی در کودکان یکی از رفتارهای طبیعی در دوران رشد است. کودکان در این سنین هنوز در حال یادگیری مهارت‌های کنترل رفتار خود هستند و ممکن است در برخی مواقع، به دلیل عدم توانایی در بیان احساسات خود یا رسیدن به خواسته‌هایشان، لجبازی کنند.

با این حال، اگر لجبازی کودک بیش از حد باشد و در زندگی روزمره او اختلال ایجاد کند، ممکن است نشانه‌ای از یک مشکل جدی‌تر باشد. در این صورت، مراجعه به روانشناس کودک می‌تواند کمک‌کننده باشد.

روانشناس کودک می‌تواند با بررسی علل لجبازی کودک، راهکارهای مناسبی برای کاهش و کنترل این رفتار ارائه دهد. برخی از روش‌هایی که روانشناس کودک ممکن است برای درمان لجبازی کودک استفاده کند عبارتند از:

• آموزش مهارت‌های حل مسئله و بیان احساسات
• کمک به کودک برای درک عواقب رفتار خود
• تغییر الگوهای رفتاری والدین

در برخی موارد، ممکن است روانشناس کودک دارو درمانی را نیز برای درمان کودک لجباز توصیه کند. به این منظور می توانید با مرکز تخصصی کودک ستاره ایرانیان شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

منبع : کودک لجباز ✔️ علل و راهکارهای روانشناسی

کودک سرسخت، کودکانی هستند که به سختی از خواسته های خود کوتاه می آیند و نسبت به دستورات و خواسته های والدین یا مربیان خود مقاومت می کنند. این کودکان ممکن است از انجام کارهایی که از آنها خواسته می شود خودداری کنند، یا حتی با والدین یا مربیان خود مخالفت کنند.

تعریف کودک سرسخت

کودکان بدقلق، کودکانی هستند که رفتارهای ناسازگارانه و چالش برانگیز از خود نشان می دهند. این رفتارها می توانند شامل لجبازی، سرپیچی از دستورات، پرخاشگری و سایر رفتارهای نامناسب باشند. کودکان بدقلق می توانند برای والدین و مراقبان خود بسیار چالش برانگیز باشند.

دلایل کودکان بدقلق

رفتار سرسختانه در کودکان می تواند دلایل مختلفی داشته باشد. برخی از دلایل احتمالی عبارتند از:

• فقدان اعتماد به نفس: کودکانی که اعتماد به نفس پایینی دارند ممکن است برای جلب توجه یا تأیید دیگران، رفتار سرسختانه ای از خود نشان دهند.
• نیاز به کنترل: برخی از کودکان برای احساس کنترل بر زندگی خود، رفتار سرسختانه ای از خود نشان می دهند.
• احساس ناامیدی یا عصبانیت: کودکانی که احساس ناامیدی یا عصبانیت می کنند ممکن است رفتار سرسختانه ای از خود نشان دهند.
• تقلید از رفتار دیگران: کودکان ممکن است از رفتار دیگران، مانند والدین یا همسالان خود، تقلید کنند.

رفتار سرسختانه در کودکان می تواند برای والدین یا مربیان چالش برانگیز باشد. با این حال، با درک دلایل این رفتار و اتخاذ رویکردی مناسب، می توان به کودک کمک کرد تا رفتار خود را تغییر دهد. مشاوران مرکز ستاره ایرانیان با درمان های نوین و تضمینی به کودک شما کمک می کند تا در کم ترین زمان ممکن درمان مناسب و تضمینی را تجربه کند، به این منظور می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

علل بدقلقی کودکان

عوامل مختلفی می توانند باعث بدقلقی کودکان شوند. برخی از این عوامل عبارتند از:

• عوامل ژنتیکی: برخی از کودکان به طور ژنتیکی مستعد ابتلا به بدقلقی هستند.
• عوامل محیطی: عوامل محیطی مانند سوء استفاده، طلاق و فقر، می توانند خطر ابتلا به بدقلقی را افزایش دهند.
• عوامل روانی: مشکلات روانی مانند افسردگی و اضطراب، می توانند باعث بدقلقی شوند.

سوالات قبل از ازدواج

ازدواج یک تصمیم مهم در زندگی است و باید با دقت و آگاهی انجام شود. یکی از راه‌های کسب شناخت بیشتر از طرف مقابل، پرسیدن سوالات پیش از ازدواج است. این سوالات می‌توانند در زمینه‌های مختلف زندگی مشترک باشند، از جمله:

شخصیت و ارزش‌ها

• • اهداف و آرزوهای شما در زندگی چیست؟
  • مهم‌ترین ارزش‌های شما در زندگی کدامند؟
  • چه چیزی باعث خوشحالی شما می‌شود؟
  • چه چیزی باعث عصبانیت شما می‌شود؟
  • چه چیزی باعث ناراحتی شما می‌شود؟
  • چه چیزی باعث ترس شما می‌شود؟

سبک زندگی

• • سبک زندگی شما چگونه است؟
  • به چه فعالیت‌هایی علاقه دارید؟
  • چقدر وقت خود را به کار، تحصیل، خانواده، دوستان و سایر فعالیت‌ها اختصاص می‌دهید؟
  • چقدر به نظم و انضباط اهمیت می‌دهید؟
  • چقدر به سلامتی خود اهمیت می‌دهید؟
  • چقدر به مسائل مالی اهمیت می‌دهید؟

رابطه‌ها

• • رابطه شما با خانواده و دوستان چگونه است؟
  • چه انتظاری از رابطه با خانواده همسر خود دارید؟
  • چه انتظاری از رابطه با دوستان همسر خود دارید؟
  • چقدر به روابط خارج از ازدواج اعتقاد دارید؟
  • چگونه با خیانت کنار می‌آیید؟

مسائل مالی

• • وضعیت مالی شما چگونه است؟
  • چه اهداف مالی دارید؟
  • چقدر به پس‌انداز اهمیت می‌دهید؟
  • چقدر به خرج کردن اهمیت می‌دهید؟
  • چه انتظاری از مدیریت مالی همسر خود دارید؟

فرزندپروری

• • آیا می‌خواهید فرزند داشته باشید؟
  • چه تعداد فرزند می‌خواهید داشته باشید؟
  • چگونه می‌خواهید فرزند خود را تربیت کنید؟
  • چه انتظاری از همسر خود در زمینه فرزندپروری دارید؟

مسائل جنسی

• • نگرش شما نسبت به مسائل جنسی چیست؟
  • انتظارات شما از رابطه جنسی چیست؟
  • چه انتظاری از همسر خود در زمینه مسائل جنسی دارید؟

مسائل مذهبی و اعتقادی

• • دین شما چیست؟
  • باورهای مذهبی شما چیست؟
  • چه انتظاری از همسر خود در زمینه مذهب و اعتقادات دارید؟

البته این تنها یک لیست از سوالات پیش از ازدواج است و شما می‌توانید سوالات دیگری را نیز بر اساس شرایط و اولویت‌های خود اضافه کنید. مهم‌ترین نکته در پرسیدن سوالات پیش از ازدواج، این است که صادقانه و با احترام پاسخ‌ها را بشنوید و در مورد آنها صحبت کنید.

در اینجا چند نکته برای پرسیدن سوالات پیش از ازدواج آورده شده است:

• سوالات را به صورت باز و روشن مطرح کنید تا طرف مقابل بتواند به طور کامل پاسخ دهد.
• برای پاسخ‌ها قضاوت نکنید و نظرات خود را به طرف مقابل تحمیل نکنید.
• اگر پاسخ‌های طرف مقابل با انتظارات شما متفاوت است، نگران نشوید و سعی کنید با یکدیگر به توافق برسید.
• اگر در مورد پاسخ‌های طرف مقابل مطمئن نیستید، سوالات بیشتری بپرسید.

پرسیدن سوالات پیش از ازدواج

پرسیدن سوالات پیش از ازدواج می‌تواند به شما کمک کند تا دیدگاه بهتری نسبت به طرف مقابل خود پیدا کنید و تصمیم بهتری در مورد ازدواج با او بگیرید.

با نزدیک شدن به روز عقد، احتمالاً زوجین درگیر مراسم و جشن می شوند و ممکن است فراموش کنند که پیش از ازدواج این چهار سوال مهم را از خودشان بپرسند.

1. بزرگترین آرزوی شما در زندگی چیست؟
2. مهم‌ترین ارزش‌های شما در زندگی کدامند؟
3. چه چیزی باعث خوشحالی شما می‌شود؟
4. چه چیزی باعث عصبانیت شما می‌شود؟
5. چه چیزی باعث ناراحتی شما می‌شود؟
6. چه چیزی باعث ترس شما می‌شود؟
7. چه چیزی را در زندگی دوست ندارید؟
8. چه چیزی را در زندگی دوست دارید؟
9. به چه فعالیت‌هایی علاقه دارید؟
10. چقدر وقت خود را به کار، تحصیل، خانواده، دوستان و سایر فعالیت‌ها اختصاص می‌دهید؟
11. چقدر به نظم و انضباط اهمیت می‌دهید؟
12. چقدر به سلامتی خود اهمیت می‌دهید؟
13. چقدر به مسائل مالی اهمیت می‌دهید؟
14. رابطه شما با خانواده و دوستان چگونه است؟
15. چه انتظاری از رابطه با خانواده همسر خود دارید؟
16. چه انتظاری از رابطه با دوستان همسر خود دارید؟
17. چقدر به روابط خارج از ازدواج اعتقاد دارید؟
18. چگونه با خیانت کنار می‌آیید؟
19. وضعیت مالی شما چگونه است؟
20. چه اهداف مالی دارید؟
21. چقدر به پس‌انداز اهمیت می‌دهید؟
22. چقدر به خرج کردن اهمیت می‌دهید؟
23. چه انتظاری از مدیریت مالی همسر خود دارید؟
24. آیا می‌خواهید فرزند داشته باشید؟
25. چه تعداد فرزند می‌خواهید داشته باشید؟
26. چگونه می‌خواهید فرزند خود را تربیت کنید؟
27. چه انتظاری از همسر خود در زمینه فرزندپروری دارید؟
28. نگرش شما نسبت به مسائل جنسی چیست؟
29. انتظارات شما از رابطه جنسی چیست؟
30. چه انتظاری از همسر خود در زمینه مسائل جنسی دارید؟

منبع : ۲۰۰ سوال که قبل از ازدواج باید از خودتان بپرسید